Οι Αθάνατοι στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης

Άκουσα για αυτή την ομάδα από επισκέπτες του νησιού. Πέρα όμως από τους αστικούς μύθους που αυτοί διέδιδαν (και που μέχρι σήμερα περιτριγύριζουν την ομάδα), πίστευα ότι βρίσκεται κάτι πιο ουσιαστικά ενδιαφέρον. Έπειτα από μεγάλη καθυστέρηση κατάφερα να τους επισκεφτώ και αφού επιβεβαίωσα ότι υπάρχει αξία στα λεγόμενα τους και στον τρόπο ζωής τους, αποφάσισα να ξεκινήσω την παραγωγή για την δημιουργία αυτού του ντοκιμαντέρ. Απώτερος σκοπός η δημιουργία προβληματισμού και συζήτησης επάνω στις ιδέες που παρουσιάζονται.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στον απόηχο της καταστροφής του Τσέρνομπιλ και του «θανάτου» της Σοβιετικής 'Ενωσης, μια ομάδα Ρώσων επιστημόνων αναζητεί την "αθανασία" στη Γαύδο και την φιλοσοφία του Πυθαγόρα. Με επικεφαλής τον επιζώντα της καταστροφής, πυρηνικό φυσικό Αντρέι, δημιουργούν ένα κοινόβιο στο νησί και ιδρύουν μια σχολή αποκρυφισμού. Η ταινία παρουσιάζει την εξέλιξη των ιδεών τους και της περιπετειώδους σχέση τους με τους ντόπιους, καθώς είναι τώρα η σειρά της Ελλάδας να βυθιzτεί στη δική της μεγάλη κρίση. Αναζήτηση βεβαιοτήτων σε μια εποχή πλήρους αβεβαιότητας.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Eταιρία Παραγωγής -- Geometry Films Ltd
Παραγωγός -- Γιώργος Μουστάκης
Συμπαραγωγός -- Νίκος Λαμποτ
Σκηνοθεσία -- Γιώργος Μουστάκης & Νίκος Λαμποτ
Διευθυνση Φωτογραφίας -- Γιώργος Μουστάκης
Μοντάζ -- Γιώργος Μουστάκης
Μετάφραση και Υποτιτλισμός -- Γιώργος Μουστάκης
Μουσική -- Naono Ambito
Σχεδιασμός Ήχου -- Γιάννης Γιανακόπουλος
Μίξη Ήχου -- Κώστας Φυλακτίδης

«Μα καλά, τι δουλειά έχουν ένα μάτσο Ρώσοι επιστήμονες στη Γαύδο;»

17 χρόνια μετά την εγκατάστασή τους εκεί, συνεχίζουν να φιλοσοφούν, να ζουν οικολογικά, να ψάχνουν «έναν άλλο δρόμο», και να αποτελούν μυστήριο για τους υπόλοιπους κατοίκους του πιο νότιου σημείου της Ευρώπης. Του πιο σουρεάλ σημείου της Ελλάδας.

IMG_7465
H παραλία της Τρυπητής.

Ο χειμώνας που τελείωσε πριν από μερικές ημέρες στη Γαύδο δεν ήταν βαρύς ακόμη και για τα δεδομένα ενός τόπου, όπου ο χειμώνας δεν είναι ποτέ ιδιαίτερα βαρύς. Τις περισσότερες μέρες δεν έβρεξε καθόλου και εκείνες που έβρεξε το νερό δεν ήταν αρκετό ωστε να μη χρειαστεί να ανησυχήσουν οι κάτοικοι για το αν η ξηρασία θα κάνει τη ζωή τους πιο δύσκολη τους καλοκαιρινούς μήνες – που στη Γαύδο είναι οι περισσότεροι μήνες του χρόνου, περισσότεροι από οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας, περισσότεροι από οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ευρώπης.

Ήταν όμως αρκετό για να επηρεάσει τη μορφολογία του εδάφους, τουλάχιστον σε εκείνα τα σημεία του νησιού που όσοι κατοικούν μόνιμα σε αυτό, δεν έχουν κανέναν ιδιαίτερο λόγο να επισκεφτούν το χειμώνα, όπως είναι ένα δύσβατο μονοπάτι που σε οδηγεί σε μία απομακρυσμένη παραλία, γιατί ο μόνος λόγος για να επισκεφτείς ένα δύσβατο μονοπάτι που σε οδηγεί σε μία απομακρυσμένη παραλία είναι για να βουτήξεις στη θάλασσα και αν τέλος πάντων κάποιος στη Γαύδο αποφασίσει να βουτήξει στη θάλασσα ακόμη και το χειμώνα, θα το κάνει από μία παραλία στην οποία μπορεί να φτάσει γρήγορα με το αυτοκίνητο και όχι από μία παραλία στην οποία για να φτάσει, θα πρέπει να έχει οδηγήσει έστω και λίγα χιλιόμετρα και μετά να βαδίσει για μία ώρα προσέχοντας να μη σκοντάψει στις ρίζες των κέδρων που η βροχή θα έχει ξεγυμνώσει από το χώμα που τις έκρυβε και θα είναι όμοιες με μαρμαρωμένα πλοκάμια που υπήρχαν από πάντα, προσέχοντας να μην πατήσει τις πέτρες που φαίνονται ότι παρασύρθηκαν πρόσφατα στο σημείο που βρίσκονται τώρα και είναι πανέτοιμες με ένα απλό άγγιγμα να παρασυρθούν (και να παρασύρουν αυτόν που τις άγγιξε) σε κάποιο άλλο σημείο λίγο πιο πέρα, προσέχοντας να μην βγάλει το μάτι του από τα κλαδιά των πεύκων που νομίζεις ότι εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά σου ενώ στην πραγματικότητα είσαι εσύ που εμφανίζεσαι ξαφνικά μπροστά τους. Και να τα κάνει όλα αυτά ενώ θα σκέφτεται ότι μετά θα πρέπει να τα κάνει άλλη μία φορά, που θα είναι πιο δύσκολη, γιατί η ανάβαση είναι πιο δύσκολη ακόμη και από μία πολύ δύσκολη κατάβαση.

kriti vene map
© 4you.gr