ΧΑΝΙΑ:Κατασκευάστηκε το 1948 ως επιβατηγό/φορτηγό. Τα τεχνικά στοιχεία του ήσαν όμοια με αυτά του αδελφού πλοίου «ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ»
Το 1965 αγοράστηκε από την Ατμοπλοία Αιγαίου των Αδελφών Τυπάλδου και μετασκευάστηκε στον Πειραιά. Δεν έκανε πολλά δρομολόγια δεδομένου ότι μετά το ναυάγιο του «ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ», το Δεκέμβριο του 1966 στη Φαλκονέρα, κατέρρευσε ο όμιλος Τυπάλδου σε σύντομο χρονικό διάστημα. Έτσι το πλοίο παρέμεινε ανενεργό μέχρι που διαλύθηκε στον Ασπρόπυργο το 1979.
Το Σοφία έκανε την γραμμή Ηράκλειο – Πειραιά, και κάθε Πέμπτη έκανε ημερήσιο ταξίδι προς Χανιά.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1967 το Σoφία έπαθε ζημιές από μια πυρκαγιά.
ΑΡΚΑΔΙ (του Ευθυμιάδη):To πρώτο ΑΡΚΑΔΙ της ακτοπλοΐας εμφανίστηκε στο Αιγαίο το 1971 και ταξίδεψε μόνο για 3 χρόνια. 17 χρόνια αργότερα το ΑΡΚΑΔΙ της Ρεθυμνιακής θα αναβιώσει το όνομα. Είχε ναυπηγηθεί το 1948 στα περίφημα αγγλικά ναυπηγεία Swan Hunter & Wigham Richardson στο Newcastle. Το είχε παραγγείλει ως EL KANTARA η Compagnie de Navigation Mixte, αλλά τελικά καθελκύστηκε με το όνομα PRESIDENT DE CAZALET.Οι Διαστάσεις του ήταν 122,6 x 16,3 x 5,60 μέτρα και 5.228 τόνοι γκρος. Οι δύο τουρμπίνες που είχε στα σωθικά του το κινούσαν με 20 κόμβους, αρκετούς για να μεταφέρει 900 επιβάτες στη γραμμή Μασσαλία-Αλγέρι ή Τύνιδα που έπρεπε να κάνει. Το 1968 πουλήθηκε στη Compagnie Generale Transatlantique και μετονομάστηκε MEDITERRANEE. Το 1971 ήταν η χρονιά που το έφερε ο Ευθυμιάδης και το μετασκεύασε για να μπορεί να μεταφέρει και 80 οχήματα.Ταξίδεψε στη γραμμή Πειραιά-Ρέθυμνο-Ηράκλειο, και Πειραιά-Λέρο-Κάλυμνο-Κω-Ρόδο, ενώ από την επόμενη χρονιά μετά τα Δωδεκάνησα συνέχιζε σε Κύπρο και Ισραήλ. Το Νοέμβριο του 1973 παροπλίστηκε στο Πέραμα και δεν ταξίδεψε ξανά. Τελικά διαλύθηκε το 1981-82 στο Πέραμα.
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Τον Ιούνιο του 1964 ξεκίνησε δρομολόγια κάθε Δευτέρα – Πέμπτη – Παρασκευή, ώρα 11 το πρωί, για Χανιά, κάθε Τρίτη – Τετάρτη, ώρα 11 πρωινή, για Ηράκλειο και κάθε Σάββατο στις 18.30 για Ηράκλειο. Η διάρκεια ταξιδιού για το Ηράκλειο ήταν 8 ώρες και για τα Χανιά 7 ώρες.
Όμως την Πέμπτη 14 Απριλίου του 1966 και ενώ το πλοίο βρισκόταν δεμένο στην ακτή Ξαβερίου για επισκευές πήρε φωτιά. Τα ρυμουλκά το απομάκρυναν από το λιμάνι και το οδήγησαν φλεγόμενο στην Κυνόσουρα της Σαλαμίνας όπου εκεί το πλοίο κατεστράφη ολοσχερώς από την φωτιά.
ΚΑΝΑΡΗΣ –ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ-ΜΙΑΟΥΛΗΣ-ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
Τα τέσσερα αυτά πλοία ήσαν πανομοιότυπα και δόθηκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία, ως αποζημίωση για τις καταστροφές του πολέμου. Τα πλοία αυτά ναυπηγήθηκαν περί το 1952. Από τα πλοία αυτά το ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ πήρε η εταιρεία Ποταμιάνου και τα υπόλοιπα τρία η εταιρεία Νομικού.
Χαρακτηριστικά των πλοίων αυτών ήταν τα ακόλουθα: Εκτόπισμα περί τους 1500 τόνους. Ήσαν διπλέλικα με δύο μηχανές Diesel. Έλεγαν ότι ήσαν πλοία των 15,5 μιλίων, όμως ταξίδευαν με 13 περίπου μίλια. Η γάστρα τους (δηλαδή το μέρος του σκάφους που βρίσκεται στο νερό) ήταν πολύ υδροδυναμική. Το πλοίο πρώρα και πρύμα δεν εκτόπιζε πολλά νερά, γι’ αυτό έκανε ένα περίεργο κούνημα στην τρικυμία. Το κούνημα αυτό ήταν ένας συνδυασμός σκαμπανεβάσματος με μπότσι. Δεν είχαν καρένα αλλά ήταν πλάκα από κάτω. Οι μηχανές των πλοίων ήσαν αδύνατες για τα σκάφη αυτά, απόδειξη η μέτρια ταχύτητα, για την εποχή εκείνη για σκάφη τόσο υδροδυναμικής γάστρας. Ακόμα και οι μανούβρες μέσα στο λιμάνι καθυστερούσαν λόγω της μικρής ιπποδύναμης των μηχανών. Άλλο ελάττωμα που έφερνε δυσκολίες στις μανούβρες ήταν ότι η μία προπέλα βρισκόταν κοντά στην άλλη και δεν δημιουργείτο ισχυρό ζεύγος δυνάμεων για την περιστροφή των σκαφών (προτέρημα που είχε το «Δέσποινα» του Φουστάνου). Έτσι όλα αυτά τα πλοία απεσύρθησαν σύντομα από την ενεργό υπηρεσία. Ήταν αρκετά ευρύχωρα εν συγκρίσει με τα άλλα πλοία των γραμμών και πολύ καθαρά. Από τα πλοία αυτά το Μιαούλης αποσύρθηκε το 1986. Το Καραισκάκης ήταν αυτό που ταξίδεψε περισσότερο. Το Κολοκοτρώνης είχε και δεύτερο όνομα το Γεώργιος Ποταμιάνος
Ν.Καζαντζάκης Minoan Lines Νίκος Καζαντζάκης στο λιμάνι Ηρακλείου 1998
Μίνως στο λιμάνι Ηρακλείου 1976
ΚΝΩΣΟΣ:Το Κνωσσός ναυπηγήθηκε στη Γαλλία, στα ναυπηγεία Arsenal de Lorient το έτος 1953 και ονομάστηκε La bourdonnais. Είχε ολικό μήκος 150 μέτρα, μέγιστο πλάτος 19,5 μέτρα, μηχανές Βurmeister & wain type diesels, twin screw, με ταχύτητα 17 μίλια. Αγοράσθηκε από τον Κ. Ευθυμιάδη στα τέλη του 1968. Ξεκίνησε δρομολόγια τον Ιούλιο του 1969, από Πειραιά για Ηράκλειο – Σητεία – Χανιά και για Λέρο – Κάλυμνο – Κω – Ρόδο – Κύπρο. Στις 3 Μαϊου 1973 με ρότα προς τη Λεμεσσό της Κύπρου, από διαρροή πετρελαίου στην υπ΄ αριθμό 1 ηλεκτρομηχανή του πλοίου προκλήθηκε ανάφλεξη και φωτιά στους χώρους του ηλεκτροστασίου, με συνέπεια όλες οι ηλεκτρομηχανές να τεθούν εκτός. Το πλοίο κινδύνευε άμεσα από τη φωτιά, αλλά το πλήρωμα του πλοίου, μετά από μεγάλη προσπάθεια κατόρθωσε να σβήσει τη φωτιά. Διεσώθησαν οι 186 επιβάτες του, οι οποίοι επιβιβάστηκαν στις σωσίβιες λέμβους του πλοίου και περισυνελλέγησαν από το πλοίο Stelvio της Αδριάτικα, το οποίο προηγουμένως είχε λάβει το σήμα κινδύνου του Κνωσσός και είχε προσέλθει σε βοήθεια. Το Κνωσσός λαβωμένο και ρυμουλκούμενο βεβαίως, στις 7 Μαϊου του 1973 έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά. Παροπλίστηκε και πουλήθηκε για παλιοσίδερα, διαλύθηκε το 1977.
Το ΦΑΙΣΤΟΣ (πρώην MARIA GORTHON), ναυπηγήθηκε στη Σουηδία το 1951, ως γκαζάδικο. Το ολικό του μήκος ήταν 151,27 μέτρα, και το πλάτος του 19 μέτρα. Είχε μια μηχανη Κockums M/V A/B 2 DA,7 CYL MAN και η ταχύτητα του έφθανε τα 13,5 μίλια. Αγοράστηκε στα μέσα του 1963 από τον Κ. Ευθυμιάδη και μετασκευάστηκε στο Πέραμα σε F/B μεγάλης χωρητικότητας. Ξεκίνησε δρομολόγια τον Ιούλιο του 1964, έκανε τη γραμμή Πειραιάς – Χανιά, παρέμεινε σε υπηρεσία μέχρι τις αρχές του 1977.Το 1980 αγοράστηκε από την Greek Ferry Lines, μετονομάστηκε σε GRECIA, για να δρομολογηθεί από Πάτρα για Brindisi, αλλά τελικά δεν πραγματοποιήθηκε το εγχείρημα. Τελικά διαλύθηκε στην Ελευσίνα το 1983.
Κύδων, το πρώτο πλοίο της ΑΝΕΚ
Πορτοκαλής ήλιος:Ήρθε στην Ελλάδα σαν πλοίο του Αργοσαρωνικού το 1967. Από το 1976−77 σε διάφορα δρομολόγια, ιδίως Ηράκλειο Σαντορίνη (εταιρεία Μπλαζακη).
ΚΑΝΤΙΑ – ΡΕΘΥΜΝΟΝ:Tα δυο αυτά αδέρφια ήταν ναυπηγήσεως του 1970, στην Ιαπωνία και τα αγόρασε η νέα τότε ANEK το 1971. Ήταν τα δεύτερα ιαπωνικά φέρρυ που ήρθαν ποτέ στη Ελλάδα, μετά το Αιολίς του πρωτοπόρου Κωνσταντίνου Ευθυμιάδη. Είχαν ταχύτητα 20 κόμβων, μήκος 130 μέτρα και χωρούσαν 1450 επιβάτες και 450 αυτοκίνητα. Τα δίδυμα τότε ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακά πλοία τεράστια για τα τότε δεδομένα. Ακόμα η έλλειψη πολλών παραθύρων δημιούργησε ένα θρύλο στους διάφορους ταξιδιώτες και λοιπούς ότι είναι αβύθιστα!! Το δίδυμο αυτό κατέχει το ρεκόρ παραμονής σε μια γραμμή.Τα πλοία αυτά έκαναν συνήθως το δρομολόγιο Πειραιά – Ηράκλειο, εκτός από κάποιες λίγες φορές που πήγαιναν και στα Χανιά.
Δείτε ακόμη το Μεγαλόνησος:
Η ναυπήγηση του ξεκίνησε στις 22-9-1949, όταν καθελκύστηκε στα ναυπηγεία του Lorient. Παραδόθηκε στη Cie Generale Transatlantique 2,5 χρόνια αργότερα, με το όνομα: VILLE DE TUNIS για να μπει το Μάρτιο του 1952 στη γραμμή Μασσαλία -Τύνιδα και ταξίδεψε στην ίδια γραμμή μέχρι το 1967. Είχε 2 μηχανές Parsons 7.250 HP. Ήταν 9226 τόννων, με μήκος 142 μέτρων, είχε δύο έλικες και έπιανε ταχύτητα 21 κόμβους. Μπορούσε να μεταφέρει 1300 επιβάτες.
Το 1967 το καράβι αγοράστηκε από τον Δημήτριο και την Ελένη Κυριάκου και ονομάστηκε ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ ΚΡΗΤΗ. Σκοπός ήταν να προσφέρει μια εναλλακτική λύση στη σύνδεση Πειραιά-Κρήτης, μετά το ναυάγιο του ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ και τη πτώση των Τυπάλδων.
Το ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ ΚΡΗΤΗ δεν κατάφερε να στεριώσει στη γραμμή.
Το 1969, 2 χρόνια μόλις μετά την πρώτη του άφιξη, θα αλλάξει το όνομα του σε CITY OF ATHENS. Μετά από κάποια χρόνια παροπλισμού, το πλοίο πουλήθηκε, σε Λιβεριανή εταιρεία, για σκραπ και το 1980 καθώς το ρυμουλκούσαν προς τη Βαρκελώνη, έβαλε νερά και βυθίστηκε.
Πηγή:Google
Έρευνα:Share-news.gr