Crete
Ο Λούις Τίκας, ήταν ένας από τους ηγέτες της Μεγάλης Απεργίας των ανθρακωρύχων στο Κολοράντο [εμφανίζεται σωστά μόνο σε IE δυστυχώς], ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τους εθνοφρουρούς που έστειλε η πολιτεία εναντίον των ανθρακωρύχων προασπιζόμενη τα συμφέροντα του Rockefeller κατά την διάρκεια της σφαγής στο Λάντλοου, στις 20 Απριλίου του 1914, σαν σήμερα πριν από 93 χρόνια, ένα από τα 18 θύματα εκείνης της ημέρας - τα 11 από τα οποία ήταν παιδιά.
Προκαλεί εντύπωση σήμερα ο βαθμός της γενικής άγνοιας στις ΗΠΑ για την όψη αυτή της ιστορίας της χώρας. Ενδεικτικό παράδειγμα της εξαφάνισης των (μακρών και αιματηρότατων) εργατικών αγώνων από την συλλογική μνήμη της χώρας, αποτελεί το παράδοξο της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Παρότι καθιερώθηκε για να τιμήσει τους νεκρούς του Σικάγο το 1886, το επίσημο εργατικό κίνημα κράτησε αποστάσεις και η μνήμη των γεγονότων διατηρείται μόνο μέσα στα αποδυναμωμένα συνδικάτα, στην ακτιβιστική αριστερά και στις σχολές ιστορίας των Αμερικανικών πανεπιστημίων.
Σημειώνω πως η μάχη στο Σικάγο πρίν από 120 σχεδόν χρόνια είχε γίνει για το οκτάωρο. Και ανάμεσα στα αιτήματα των ανθρακωρύχων του Κολοράντο ήταν πάλι το οκτάωρο. Μια μάχη που από ότι φαίνεται κερδήθηκε και χάνεται ήδη, για να ξαναγίνει σήμερα πάλι εξαιρετικά επίκαιρη σε όλον τον κόσμο...